مسافر ویتنام- قسمت چهارم
زنان؛ همه کاره
گویی مردان در این شهر کارهای نیستند. بیشتر فروشگاهها، دستفروشها، کارمندان و حتی افسران پلیس و کارگران ساختمانی زنان هستند. چه بانوان کهنسالی که به رغم سن بالا و کهولت بدن هنوز قادرند سبدهای بزرگ میوه و سبزیجات و غذا را بردوش خود بکشند و یا سوار بر دوچرخههای قدیمی خود دوره گردی کنند تا کالای خود را به فروش برسانند، چه دختران جوانی که با لباس و آرایش غربی در شغلهای مختلف مشغول به کار هستند. اما از مردان خبری نیست. آنان را میتوان بعدازظهرها در کنار پیادهروها مشاهده کرد که به روی چارپایه های کوچکی لم داده اند و قهوه میخورند و آبجو مینوشند. به شوخی از بانویی که مدیریت دو موسسه را بعهده دارد میپرسم پس مردان ویتنامی را چه کردهاید؟! با لبخند گوشه خیابان را نشان میدهد و میگوید در حال استراحت هستند!

حمیرا حسینی یگانه- روزنامه نگار
گویی مردان در این شهر کارهای نیستند. بیشتر فروشگاهها، دستفروشها، کارمندان و حتی افسران پلیس و کارگران ساختمانی زنان هستند. چه بانوان کهنسالی که به رغم سن بالا و کهولت بدن هنوز قادرند سبدهای بزرگ میوه و سبزیجات و غذا را بردوش خود بکشند و یا سوار بر دوچرخههای قدیمی خود دوره گردی کنند تا کالای خود را به فروش برسانند، چه دختران جوانی که با لباس و آرایش غربی در شغلهای مختلف مشغول به کار هستند. اما از مردان خبری نیست. آنان را میتوان بعدازظهرها در کنار پیادهروها مشاهده کرد که به روی چارپایه های کوچکی لم داده اند و قهوه میخورند و آبجو مینوشند. به شوخی از بانویی که مدیریت دو موسسه را بعهده دارد میپرسم پس مردان ویتنامی را چه کردهاید؟! با لبخند گوشه خیابان را نشان میدهد و میگوید در حال استراحت هستند!
اما روز بین المللی زن در ویتنام از شکوه خاصی برخوردار است. تمام خیابان پر از سبدهای گلی است که مردان به مناسبت این روز به همسران و مادران خود هدیه میدهند. تقریبا روز هشتم مارچ شهر گلباران است و کمتر خانمی را میتوان بدون دسته گل مشاهده کرد.
البته بهرغم پیشرفتهایی که ویتنام از زمان نظام کمونیستی در ایجاد عدالت جنسیتی داشته، زنان ویتنامی نیز مانند سایر زنان جهان در مناصب سیاسی و مدیریتی همچنان پشتسر همتایان مرد خود هستند. به ازای هر چهار نماینده مرد یک نماینده زن در مجلس ملی این کشور حضور دارد. زنان جوان در حال تلاش برای ورود به عرصه های مدیریتی هستند. حضور آنان در مدیریتهای کلان در بخش خصوصی پررنگ تر از مراکز دولتی است، اما برای رسیدن به عدالت جنیسیتی هنوز راه طولانی در پی دارند. در مجموع بیش از هفتاد و پنج درصد زنان این کشور به کار اشتغال دارند که در مقایسه با آمار جهانی رقم بالایی را به خود اختصاص داده است.
جوان و کارآمد
ویتنام کشورجوانی است. لازم نیست برای پی بردن به این حقیقت به آخرین آمار جمعیتی این کشور نگاه کرد فقط کافی است گشتی در خیابانها زد تا متوجه شد بیشترین جمعیت این کشور نود میلیونی را جوانان زیر سیسال تشکیل میدهد. دختران و پسران جوانی که گویی بنا ندارند دنباله رو آداب و سنتهای پدران و مادران خود باشند. صفهای طولانی در مقابل فروشگاههای زنجیرهای مک دونالد و کی اف سی گواه این واقعیت است که سالها سیطره بلوک شرق و حتی جنگی طولانی با ” یانکیها” در این کشور نتوانسته از جاذبه طعم همبرگرها و مرغهای آمریکایی برای ویتنامیها بکاهد. همبرگر و مرغ سوخاری که میرود تا جای غذاهای سنتی را گرفته و جوانان ویتنامی را هم در فرهنگ جهانی که همه جا را فراگرفته ببلعد.
جوانان ویتنامی در صنعت جهانگردی این کشور نقش برجستهای دارند، مخصوصا اگر بتوانند به یک زبان خارجی هم با جهانگردان ارتباط برقرار کنند. روحیه آرام و اخلاق خوش آنان تاثیر بسزایی در جذب جهانگردان دارد. با صبر و طمانینه با همه درخواستهای ریز و درشت توریستها کنار میآیند و همه تلاش خود را دارند که مسافران با خاطرهای خوش از این کشور به خانههای خود بازگردند تا هر یک از آنان مبلغی برای صنعت توریسم ویتنام باشد. یکی از راهنمایان تور که به تازگی در رشته هتلداری و توریسم از دانشگاه هانوی فارغ التحصیل شده بود میگفت:” هر چه به تعداد جهانگردان افزوده شود، اوضاع اقتصادی کشور بهتر خواهد شد و به تبع آن درآمد مردم افزایش مییابد.” از این روست که هر شهروند ویتنامی در هر مقامی و شغلی که هست همه تلاشش را میکند تا بهترین سرویس را به جهانگردان ارائه دهد. آنان میدانند که درآمد ناشی از صنعت توریسم طی سالهای گذشته تحول عظیمی در توسعه و آبادانی این کشور ایفا کرده است.
دومین صادرکننده برنج و قهوه جهان
تا چشم کار میکند سرسبزی و آب و رود و رودخانه در این کشور دیده میشود. کوه های سبز سر به فلک کشیده و کشتزارهای پر از محصولات کشاورزی، شالیزارهای مخملین و مرزعههای سبزیجات، میوه و غلات در گوشه و کنار این کشور دیده میشود. خاک پرحاصل و آب فراوان در کنار تکنولوژی به کار گرفته شده در این کشور توانسته ویتنام را به دومین صادر کننده برنج و قهوه در جهان تبدیل کند. محصولاتی که در مزرعههای کوچک خانوادگی تولید میشوند و به مرحله صادرات میرسند. کشوری که کشت قهوه را از سال نود میلادی شروع کرده است، طی این مدت کوتاه توانسته بعد از برزیل به یک صادر کننده بزرگ قهوه در جهان تبدیل شود و حتی بر قیمت جهانی قهوه تاثیر گذار باشد.
رشد اقتصادی ویتنام در کنار افزایش تولید و صادرات محصولات کشاورزی و صنعتی و الکترونیک به گونهای بوده است که طی سه دهه گذشته درآمد عمومی آنچنان افزایشی داشته است که در حال حاضر کمتر از ده درصد مردم زیر خط فقر زندگی میکنند. سرعت پیشرفت ویتنام در صنعت و کشاورزی به حدی است که پیش بینی میشود این کشور بتواند با ابرقدرت چین در منطقه هماوردی کند. کشوری که سالها در تحریم اقتصادی جهانی به سر می برد با توسعه کسب و کارهای کوچک و خصوصی و جذب سرمایه گذاری خارجی توانسته است نقش برجسته ای در اقتصاد جهانی و منطقه ای ایفا کند و با رشد اقتصادی شگرفی که طی چند دهه گذشته داشته است خود را کنار قدرتهای اقتصادی مطرح جهان معرفی کند.